Spekti Nubojn

             Li Xiaoquan

spektante nubojn, mi ne pensas pri vi

metitas penshumoro sur herbej’ ebena

la nuboj kvazaŭ ĉar’ ŝarĝita per onderoj

kaj akvoplantoj, la kvieto neniam spertita

dekoras posttagmezon

balon’ paseo pendas sur herbero

insektoj rampe tuŝas balonan malplenon

en oreloj fluas nuboj, sensonigas tamburadon

forprenas ili ĉiujn rememorojn

spektante nubojn, senzorgeme

facile mi ignoras, kiam birdopreterflugis,

lanugojn varmajn kaj flavetan bekon ĝiajn

kaj la batad’ de ĝia eta koro