繁星
　

巴  金

我爱月夜，但我也爱星天。从前在家乡七、八月的夜晚在庭院里纳凉的时候，我最爱看天上密密麻麻的繁星。望着星天，我就会忘记一切，仿佛回到了母亲的怀里似的。

三年前在南京我住的地方有一道后门，每晚我打开后门，便看见一个静寂的夜。下面是一片菜园，上面是星群密布的蓝天。星光在我们的肉眼里虽然微小，然而它使我们觉得光明
无处不在。那时候我正在读一些关于天文学的书，也认得一些星星，好像它们就是我的朋友，它们常常在和我谈话一样。

如今在海上，每晚和繁星相对，我把它们认得很熟了。我躺在舱面上，仰望天空。深蓝色的天空里悬着无数半明半昧的星。船在动，星也在动，它们是这样低，真是摇摇欲坠呢！
渐渐地我的眼睛模糊了，我好像看见无数萤火虫在我的周围飞舞。海上的夜是柔和的，是静寂的，是梦幻的。我望着那许多认识的星，我仿佛看见它们在对我霎眼，我仿佛听见它们在小声说话。这时我忘记了一切。在星的怀抱中我微笑着，我沉睡着。我觉得自己是一个小孩子，现在睡在母亲的怀里了。

有一夜，那个在哥伦波上船的英国人指给我看天上的巨人。他用手指着：那四颗明亮的星是头，下面的几颗是身子，这几颗是手，那几颗是腿和脚，还有三颗星算是腰带。经他这
一番指点，我果然看清楚了那个天上的巨人。看，那个巨人还在跑呢！

                                     1927年1月
　

Steloj

                               Bakin

  Mi ŝatas lunan nokton, ankaŭ la ĉielon punktitan per steloj. Antaŭe, kiam mi ĝuis, en la korto, refreŝigan malvarmeton en juliaj kaj aŭgustaj noktoj, mi tre ŝatis pririgardi la dense diŝutitajn stelojn sur la ĉielo. Kun fiksita rigardo al la ĉielo, mi emis forgesi ĉion, kvazaŭ mi revenus al la sino de la patrino.

  Mia loĝejo en Nankino, kie mi vivis antaŭ tri jaroj, havis malantaŭan pordon. Ĉiunokte, kiam mi ĝin malfermis, mi vidis kvietan nokton. Malsupre estis legoma ĝardeno, dum supre pendis la malhele blua ĉielo dense punktita per steloj. Kvankam stela lumo aspektis febla, ni tamen havigis al ni la senton, ke lumo ekzistas ĉie. Tiutempe mi estis leganta libroj pri astronomio, kaj mi sciis pri kelkaj steloj. Ŝajnis, ke ili ofte interparolas kun mi, kiel miaj amikoj.

  Kaj nun sur la maro, ĉiunokte mi rigardis stelojn vizaĝ-al-vizaĝe, kaj mi jam konatiĝis bone kun ili. Dorse kuŝante sur la ferdeko, mi direktis mian rigardon al la ĉielo, sur kiu flosis sennombraj steloj jen brilantaj jen mallumantaj. La ŝipo moviĝis, ankaŭ la steloj. Ili troviĝis tiel malalte, ke mi sentis, ke ili vere estus falontaj ĉe moveto.

  Mia vido fariĝis malklaraj iom post iom. Mi ŝajnis vidi sennombrajn lampirojn, kiuj ronde flugis ĉirkaŭ mi. La nokto sur la maro estis milda, kvieta kaj sonĝsimila. Rigardante tiujn konatajn steloj, mi sentis, ke ili ŝajnas palpebrumi al mi kaj mi aŭdis ilian flustron. Ĉion mi forgesis tiumomente. En la sino de steloj mi profunde dormadis kun rideto. Mi sentis, ke mi, kiel bebo, dormas en la sino de la patrino.

  Iun nokton, la brito, kiu enŝipiĝis ĉe Kolombo, montris al mi la Koloson sur la ĉielo. Fingre montrante, li eksplikis: tiuj kvar brilaj steloj estas la kapo, la malsupraj kelkaj estas la korpo, tiuj kelkaj estas la manoj, tiuj aliaj estas la kruroj kaj piedoj, kaj aliaj tri konsistigas la zonon. Post lia klarigo, mi vere vidis la Koloson sur la ĉielo tre klare. Jen la Koloso estas kuranta!

                                                                 jan. de 1927

                                 tradukis Wen Zhuan