泥土

铁 血

秋后的田野　
特别空旷　
穿过田埂　
飘动的衣裾　
轻轻地感受着风的清凉　

但是　暖暖的阳光下　　
只有我一支孤独的影子　
通往村庄的路上　
想像中你奔跑而来　

也想躺下　
化为你篱墙里的一抔泥土　
来年春天　
养育爱情的花朵

Grundo
　

Fersango
　

la kampo postaŭtuna

vidiĝas vasta, spaca

preterirante kampo-randojn

flirantaj baskoj

leĝere sentas ventan malvarmeton

en varma lum’ de suno, tamen

nur mia ombr’ soleca iras

tretante l’ vojon kondukantan al vilaĝo

vi kuras al mi en imago mia

mi ankaŭ min kuŝigas kiel

manplen’ da grundo en heĝmuro via

printempe venontjare

por nutri l’ aman floron

                                 elĉinigis Liu Niu