乡愁

余光中

小时侯
乡愁是一枚小小的邮票
我在这头
母亲在那头
长大后
乡愁是一张窄窄的船票
我在这头
新娘在那头
后来呵
乡愁是一方矮矮的坟墓
我在外头
母亲呵在里头
而现在
乡愁是一湾浅浅的海峡
我在这头
大陆在那头
　

Hejmsopiro

Yu Guangzhong

Kiam estis mi infano,
mia hejmsopiro ŝajnis poŝtomak' malgranda.
Mi ĉe ĝia unu flanko ĝemis,
kaj la panjo ĉe l' alia.

Kiam mi plenkreskis,
mia hejmsopiro kaŝis sin sur ŝipbilet' mallarĝa.
Mi --- ĉiama veturanto,
novedzino mia--- atendant’ malĝoja.

Poste ho ve,
eĥis mia hejmsopir' en tomb' malalta.
Mi ekstere staris,
mia panj' interne kuŝis.

Sed nun
mia hejmsopiro fluas kiel la Markol’ banala.
Veas mi ĉi-borde,
transe l’ Ĉeftero.

                                               elĉinigis    Lumo