学译园地

Lerni

Tradukadon


    
     


        艾青(1910-1996



— —











怀








使




… …


使


— —
使




… …

 

Ai Qing (1910-1996)

Dedeĉite al la Suno

Matene kiam mi vekiĝas,

mi ĝojas je la vid’ de via lumo,

lastnokte kvankam mi tre lacis

kaj min obscedis inkuboj sennombraj.

Karesa, freŝa, hela lumo via

ŝutiĝas sur fenestron mian longe fermitan,

la fenestropaperon farbas per helflav’ kiel poleno,

en krado hele blua inkrustitan.

Mi saltas el la lito, kun dankemo,

apertas la fenestron dum tutvintr’ fermitan,

enlasas l’ or-teksitan tablotukon diafanan

sterniĝi sur la tablon apud la fenestro.

Kun mir’ kaj ĝojo, mi vin vidas:

ververe kaj sendube

vi staras sur la montpinto kontraŭa

serene ridetante.

Mi pene mian okulparon malfermegas

por kapti soife imagon vian:

vi tiel ’stas intensa, svaga kaj majesta!

pupitrojn miajn via lum’ pikdolorigas.

Ho, Suno, vi senmorta sciemulo,

vin vidas eĉ la plej malfeliĉulo,

enkore sentas li konsolon vian.

Forĝist’ de temp’ vi estas,

kaj orumisto de bonhava vivo;

vi forĝas tagojn en sennombrajn radojn,

surper antikva ebenaĵo rondflugantajn...

Se ne ekzistus vi, ho Suno,

vivaĵoj ĉiuj dronus en mallumo,

eĉ se flugilojn ili havus, ili kiel

vespertoj flugus en eterna nokto.

Vin amas mi jen kiel mian proran panjon.

vi nutras miajn pensojn kaj konceptojn,

pro tio mi fervore vivas, min turmentas por la idealo,

ĝis kiam Mort’ forportos mian vivon.

Post longa kaj soleca vintro,

hodiaŭ volas mi ascendi la montpinton,

min senvestigi kaj nudigi

por duŝi mian animon en via lumo...
                               elĉinigis
 Kulo

 

                                                                      返回目录