雪  山

白连春

两头牦牛
在月亮下面
把它们热乎乎的呼吸吹到
对方的脸上
一只鸟回到自己的内心
它飞了整整三十年
有点累了
风还在扫雪
风扫雪已经扫了九万九千九百九十九遍
风要把被雪埋住的泥土扫出来
风也许想种点什么
没有炊烟
母亲的米饭的香味
早在半路上就消失了
我也将消失
最后到达的
是一个梦

Neĝmonto

                                              Bai Lianchun

en la lunlumo

du gruntbovoj

alblovas unu sian varman spiron

al la vizaĝ’ alia

returnas birdo en korfundo

ĝi flugis tridek jarojn tutajn

jam iome laca

ankoraŭ l’ vent’ balaas neĝon

jam preskau centmil fojojn ĝi balais

la vento volas elbalai grundon sub la neĝo

probable por kreskigi ion

ne kuirfum’ videblas

l’ arom’ de rizo kuirita de Patrino

dumvoje jam elvaporiĝis

mi ankaŭ ja elvaporiĝos

finfine mi atingos

mian propran sonĝon

                                         tradukis Yang Fang