Zheng Danyi 

se vi estus roz’

riverencu en ĉi fajra somero profunde

ambaŭ floro antaŭhieraŭa kaj postmorgraŭ vi ja estus

se vi amus min

se vi kiel rozo fajrus per feliĉ’

do vi marŝu tra inkub’

piku vian dornon jen en mian karnon

sed mi — ne ĉi tie restas

vagas mi en la ĉiel’ pli alta

se vi estus roz’

turnu vian pezan kap’ al mia voj’ somera

pendiĝu malalte, alkroĉiĝu firme vin alk via first’

se vi amus min

kiel rozo vi doloru en malpleno