Tenu facile ŝin,
Levu ŝin dece;
Formis gracie ŝin
Juno belece!

Vestoj ŝin mole
Vindas tombtole;
Akvo defluas en
Gutoj konstante;
Levu ŝin tuj, ja sen
Naŭzo, amante.

Ne malestimu ŝin;
Triste proksimu ŝin,
Home maldure;
Ne pri l' bestaĵoj jam:
Ŝiaj restaĵoj jam
Inas virpure.

Sondoj sufiĉis pri
Kiel ŝi iĝis pli
Fole ribela:
Pekoj forpasis nun,
Morto ŝin lasis nun
Sola kaj bela.

Spite disipojn do,
Dia filino —
Viŝu la lipojn do,
Plenajn de ŝlimo.

Ligu harplekton,
Nun sen disciplin',
La rufan harplekton;
Hejmorigin'.

Kiu ŝin patris?
Kiu patrinis?
Franjon ŝi havis?
Fraton estimis?
Aŭ iu karolu ja
Estis parulo, ja
Ŝin pli proksimis?

Ho, kia korpremo! De
Krista helpemo ne
Oftas la ben'!
Penso ĉagrena, aj!
Urbo homplena, kaj
Ŝi — sen haven'.

Frataj, fratinaj,
Patraj, patrinaj
sentoj jam for:
Amon detruis da
Ver', kiu skuis ja;
Ŝajne malpluis la
Dia amfor'.

Kie liliĝas
River', speguliĝas
Lanterna lumbril'
Fenestra, krenela,
Mansarda kaj kela,
Ŝi staris ŝancela
En nokt' sen azil'.

Ŝi tremis pro l' draŝ'
De l' fridventa aero,
Sed ne pro l' arkaĵ'
Nek la nigra rivero:
Vivo tro spitis ŝin,
Morto invitis ŝin,
Ek al la ond' —
Ien ajn, ien ajn,
For de la mond'!

Plonĝis avide—
Malgraŭ ke fride
Ŝiris la flu' —
Rekte dronsinkis in':
Provu konvinki sin
Vir' pri l' instru'!
Lavi sin, trinki ĝin
Eblas nun, ĉu?

Tenu facile ŝin,
Levu ŝin dece;
Formis gracile ŝin
Juno beleco!

Ĝis membroj fridaj tro
Iĝos rigidaj do,
Milde ŝin sternu,
Metu membranon,
Kaj okulparon,
Blindan tuj fermu!

Fikse rigarda
Tra kota malpuro ŝi,
Samkiel la tarda
Al la futuro ĉi.

Mortis en morno, ve!
Pelis ŝin dorno de
Mond' malhumana kaj
Menso malsana, aj!
Al la vivfin'—
Manoj krucmete
Kvazaŭ preĝpete
Sur ŝia sin!

Ŝi: konfesante
La farojn de honto,
La pekojn jesante
Al sia Savonto!

轻轻地抬她上来，
留神地把她举起；
她是那么苗条，
年轻而且美丽！

软软的尸裘，
把她轻轻裹起；
滴滴的水珠，
还淌个不息；
请马上抬起她，
她那么可爱，
一点也不烦腻。

不要看不起她，
要哀悼她挨近她；
像个人把头低下。
她遗留的一切
现在是女性的纯洁，
不再有一点污迹。

她怎样发疯
敢离经叛道，
打探已够多了。
现在再没有不光彩
死亡留给她
孤独与美丽。

尽管有她的放荡，
她总是神的子女——
请抹净她的双唇，
把满口的污泥洗去。

请结好她的发辫，
现在没有什么规矩，
把她赤褐色的发辫结起；
大家不禁引起揣测，
她出自什么门第。

谁是她的爸爸？
谁是她的妈妈？
她有没有一个姐姐？
她有没有一个兄弟？
她或者有个爱人，
抑或还有个情侣，
比别人更和她亲近？

啊呀！基督的拯救，
基督的祝福，
是何等的稀有呀！
恼人的思想：哎呀！
人烟稠密的城市，而她——
唯独无家。

兄弟的，姐妹的，
父亲的，母亲的，
情感已经涣散；
真理已经动摇，
爱已经催丧；
上帝的神恩，
好像远而又远。

滚滚江流，
灯烛窗棂，
角楼、地室
光摇影荡，
她——深夜痴立踌躇，
无依无傍。

凛冽寒风，
砭肌刺肤，
她战抖难忍，
但不为高阁崇楼
不为黑夜的江流；
只为生活难经，
死神把她邀请，
一跃投入洪涛——
逐水随波，
远离世间长殒！

那管水寒料峭，
只贪图纵身一跃，
随着江水浩浩——
女郎灭顶丧命：
男人请吸取这个教训，
要是你自己相信！
洗洗你自己，还喝上一口，
水吧？当前就有！

轻轻地把她抬上来，
当心地把她举起，
把她打扮得如此苗条，
如此年轻、如此姣好！

她冰冷的四肢，
一会儿就会僵硬，
轻轻地把她摊开，
让她四平八稳地躺定，
她的一双睁着的眼睛呀，
请把它们合拢。

她紧紧盯着
盯透污浊的泥泞，
在最后的一瞬，
对未来凝视，
鼓起失望的眼睛。

她死得凄凄惨惨，唉！
冷酷的世界满是荆棘，
精神上的迫害，
哪让她有一息的身安！
她交叉着双手，
放在她的胸膛，
好像在祈求上苍！

她怀着忏悔的心情，
她是走错了路，
对她的救主，
承认了渎神的罪过！

    （根据威廉·奥尔德世界语译文，并参照原文。于1986年4月25日）