MAO ZIFU

La arbo staras

la arbo staras ĉe erebo,

ĝuas muzikon hun radio

kaj son'. duflanke de papero

sin honoras respektive

tago kaj nokto, nuba serena.

konsento troviĝas ankoraŭ:

fero kaj ligno kungrefteblas.

morto, fea vivo.

doloro kaj humilo estas

afero de l' folioj.

la arbo staras ĉe erebo,

kun rekta korpo.

kurbema lumo tentas deziregojn,

magiaj tonoj konsciencon lulas.

la arbo kastrita staras

stoika, surda pro narkotaĵoj.

forprenu ĉion krom stareco.

ŝlemilo neniam ribelas.

la arbo staras ĉe erebo,

atendas alistelanojn.

                                                ilustrita de Mao Zifu

           el Fonto 194, feb-1997