|
Mao Zifu Memoro infanaĝa pendas sur branĉoj kat' mortinta kaj postnaskaĵ' de bovo. pendas de 1' branĉoj per siaj ŝtrumpoj alta knabin' en blanka jupo. korvoj danc-kantas, kaj pigaro. dio brovtikla sidas sur tiu arba kulmino; homoj gape spektaj: kia aspekto, kia kresko! zefir' disigas la miksaĵon de stinko kaj inseksa korpa odoro; jen apude alia amas' da animaloj ! streĉe elakvigantas fiŝojn ventro- supren flosantajn. homoj, hundoj, katoj kaj birdoj. pulsas sur ondoj barakto kaj avido. subite elrnergiĝas lage kadavro de knabeg'. tumulto leviĝas kuj skandalo ! ili gepare mortis de ama sufero...
poste pruviĝas: ili estas gefratoj el transmont' fugintaj persekutate pro mortigo de tigro ĉe ties faŭkatako... el Literatura Foiro, n-ro 157, 10-1995
|