Mao Zifu

Ĉar

responde al KIAL de F. Berveling 

ekster espero neniam nenio

en ĝardeno dornoj krucoj

foje sonĝ' pli veras ol realo

eĉ hundo havas sian tagon

sen duboj sen kapo

ĉe vojturnoi mankas montra fingro

nur pupo estas tute komprenebla

inter koroj trovas sin distanco

aliaj steloj por vivad' ne taŭgas

male ĉi-tere restas ŝtono

nubo origine estas akvo

dum larmo el flamo

la suno ĉiam brulas

malvarmai la serpentoj

pli da scio pli da stulto

la mondo pruviĝas enigma abismo

jam dentoj mordas langon

ĝemeloj interbatiĝas ĉe 1'naskiĝo

sen ĉielo, kienas frustracio!

ĉiu kun sia empireo

la nombro de l'vivaĵoj super unu

amo malam' ekvilibrigas ekologion

ni ne plu simioj

buŝo bezonas spertajn manojn kaj piedojn

Kreinto kreis ĉion

tion ĉi sencigas oni laŭ sia plaĉo

piede ne povas atingi elizeon

la ilo distingas karakterojn

sufoka la aero

se la birdoj ne flugus

stagnas la maroj

se la fiŝoj ne naĝus

ĉiu animalo havas sian cerbon

la plejaltgrada cerbumas pro si

Dio postulas siajn idojn

Kupido petolemas

funkcias graviteco

dank'al Neŭtono kaj la pomo

la homoj pli stultas ol simioj

krom Ejenstejn

---------------

KIAL - vd poemoj de Freya Berveling, Voko - numero 15, 1992

                          el La Kancerkliniko, n-ro 74, 04-1995