Mao Zifu

La libro de vivo

La libro de l’ vivo

disbobeniĝis sur la trono

juĝisto prancas, kufas, fajfas,

elektroniko legos nomojn

muzike, reaperantoj

dancas stilirante, sinrulante

timige

la fajra lago.

devintus dum la vivo

mi agi sub la dekalogo

sed instruoj de Balam’

saturas orelojn.

kaj oro rolas surkorektiga.

via juĝista moŝto, mi

parkerigis tro da psalmoj,

inter tiuj ne mankas pri vi.

kaj oro? mi jam vidis multe

en rubejo de najbaroj,

mi estis hokĉifonisto.

estimata juĝisto,

mi estas azeno,

sed ne ŝtono, pri devigo

kaj devo mi ne povas voki.

ehe, la juĝisto nur estas roboto.

                 el Esperantista Tribuno, n-ro 1, 1966