MAO ZIFU

Ĉevalo emerita

for de brido.

ŝarĝo nula estas spirĝeniga.

ĵokeo flugas tra la mondo,

sur la laŭroj, sola —

ne! kune kun sia nova koro, ino.

hurao kaj aplaŭdo ŝvelas

sur ĉiel' iama, ekster krado.

feliĉe, la ĉevalo ne trovas

tian situacion, kian trafis

Belizaro. tute ne mankas frandaĵoj

kaj la okulparo restas brila:

ĝin adoptis kolektanto.

dankon al la ĵokeo,

kies gloro donas indon al ĝi,

kaj al la selo, sprono, vipo.

sur ĉi tiuj la mastro vivas

ĉiam per la nomo, kiun forgesas

neniam lia favorito.

la iloj awkciiĝas re kaj ree,

kaj la ĉevalo kiel akcesoraĵo.

tamen, kiom da jaroj tiel pluos?

ho, sub tempa vipo la ĉevalo!

                                                ilustrita de Mao Zifu

           el Fonto 194, feb-1997