AMUZAJ DIALOGOJ
	Verkis: Albert Lienhardt
	Dialogo 19    Sinjorino Boll(B) konsultas doktoron Lovatti(L)
	L: Mi salutas vin, sinjorino. Bonvolu eniri!
	B: Bonan tagon, sinjoro doktoro.
	L: Bonvolu eksidi, mi petas.
	B: Dankon, sinjoro doktoro.
	L: Kio estas via nomo?
	B: Mi anomo estas Boll, sinjorino Boll.
	L: Mi dankas al vi, sinjorino Boll. — Ĉu unua-foje vi venas konsulti min?
	B: Jes, sinjoro. — Unu el miaj amikinoj donis vian adreson al mi.
	L: Tre bone. — Nun, bonvolu rigardi en tiun optikan aparaton, dum kelkaj sekundoj.
	B: Mi ne venis pro la okuloj, doktoro.
	L: Jes. Kredeble. Sciu, ke tiu aparato servas por esplori la irison de viaj
	okuloj, por povi fari diagnozon. Oni nomas tiun metodon: okulo-
	diagnozo, aŭ iriso-skopio.
	B: Ha!... Mi ne konas tion. — Ĉu tiu metodo ebligas trovi la malsanon?
	L: Jes. — Mi rapide al-ĝustigas la okularin de la aparato. — Jen. — Ŝajnas,
	ke vi havas malgrandan, pulmo-difekton.
	B: Ĉu vi kredas? — Mi devas diri, ke antaŭ unu monato, oni radiografiis
	min... Tiam, oni trovis, ke mia pulmo estas en bona stato.
	L: Tio signifas nenion... Ĉu, eble, vi havis pneŭmonion, antaŭ kelkaj jaroj?
	B: Se vi parolas pri pulmo-inflamo, mi estas certa, ke mi neniam havis.
	L: Hm... Strange... Tamen, tie estas io... — Ĉu, iam, vi suferis de akuta
	pleŭrito, tio estas inflamo de la pleŭro?
	B: Ĉu inflamo de la ripo-felo, vi eble volas diri?
	L: Jes. Temas pri la pulmo-membrano, en la torako.
	B: Ne. Ankaŭ ripo-felo-inflamo mi ne havis.
	L: Eĉ ne, kiam vi estas ankoraŭ juna infano?
	B: Tute ne. Se estus, mi certe memorus pri tio.
	L: Vere strange... Via iriso, tamen klare atestas tion.
	B: Rilate la pulmon kaj la ripojn, mi ĉiam estis en bona sano.
	L: Nu, se estas tiel, pro kio, fakte, vi venis por konsulti min?
	B: Pro mia malbona digesto.
	L: Ha... Unu momenton, mi petas... Estas necese mezuri la premon de via sango.
	B: Se vi volas, sinjoro doktoro.
	L: Mi legas: inter 9 kaj 14... La sango-premo estas normala.
	B: Okaze de la radiografiado, antaŭ kvar semajnoj, oni ankaŭ mezuris ĝin.
	La rezultato estis la sama.
	L: Do: en ordo. — Nun, pri via digesto. Pri-skribu la simptomojn.
	B: Ĉiu-matene, post la manĝo, mi havas fortajn ventro-dolorojn.
	L: Tio estas intesto-kolikoj. Eble, vi manĝas tro multe... Venu! Mi volas kontroli vian pezon.
	B: Mi pesis min hieraŭ. De du jaroj, mia pezo ne variis: 65 kilogramoj.
	L: Hm... Jes... Tio ne estas tro, kompare kun via staturo...
	B: Mi estas unu metron kaj 67 centimetrojn alta.
	L: Do, la proporcio inter la pezo kaj la staturo estas bona. — Mi devas esplori vian hepaton.
	B: Se vi volas, doktoro.
	L: Ĉu, tie, vi sentas doloron?
	B: Tute ne.
	L: Kaj ĉi tie?
	B: Ankaŭ ne.
	L: Vi na havas hepato-dilaton, nek alian misformaĵon.
	B: Ĉu, do, mi ne havas ion gravan, sinjoro doktoro?
	L: Certe ne. Via malbona sano-stato tre probable estas speciala kazo de toksologio.
	B: Mi ne komprenas; pri kio vi parolas?
	L: Ĝi estas simpla! Via sango enhavas toksinojn.
	B: Kio estas tio?
	L: Toksinoj estas venenaj substancoj, sekreciitaj fare de mikrobo.
	B: Ĉu vi kredas, ke mi havas mikrobon??... Kian?... De kie??
	L: Mi jam diris al vi: Iam, vi havis vualitan pneŭmonion aŭ pleŭrito. La
	mikrobo aŭ, pli bone, la viruso, kiu kaŭzas tiujn malsanojn, produktas
	danĝerajn toksinojn.
	B: Kaj tiam?
	L: La sango-fluo kondukis ilin tra la tuta organismo. Iom post iom, tiuj
	venenaj substancoj penetris en viajn delikatajn digesto-organojn: la
	stomako, la galo, la lieno, la duondeno, la pankreaso kaj la intestoj.
	B: Sed... estas terurige!
	L: Ne havu timon, pro tio, sinjorino Boll. Se vi havas paciencon, mi
	kuracos vin sukcese kaj definitive.
	B: Falas granda ŝtono de sur mia koro, doktoro... Ĉu mi prenu medikamentojn?
	L: Ha, jes. Kompreneble... Mi preskribos al vi ses specialajn farmaciajn
	produktojn: pilolojn, pulvoron, gutojn, ampolojn, serumon kaj supozitoriojn.
	B: Estas multe. Ĉu ne estas danĝere preni tro da medikamentojn?
	L: En tiu kazo, ne estas iu danĝero... Vi devas scii, ke mi preskribas nur
	homeopatiajn specialaĵojn.
	B: Kiu avantaĝo estas en tio?
	L: La avantaĝo estas la jena: En tiuj preparaĵoj, la kemiaj substancoj
	ekzistas en kvantoj nur tre malgrandaj, eĉ infinitezimaj. Tial, oni povas
	diri: Se homeopatia medikamento ne efikas, ĝi ankaŭ ne kaŭzas domaĝon.
	B: Mi estas vere tre kontenta, ke mi konsultis vin, doktoro. Kiom mi pagu
	por la konsultado?
	L: Tridek kvin frankojn. — Jen via recepto. Bonvolu reveni post sep tagoj.
	Ĝis revido, sinjorino Boll!
	B: Ĝis revido, sinjoro doktoro. Kaj... multan dankon!

                                前一课     下一课    返回目录